Aniela Zuzanna Eufrozyna Maria Milewska (1841-1896), publicystka, powieścio- i dramato-pisarka. Znana także pod pseudonimami: Milana, Ślepowron, An...Mil..., Aniela M., An.
Urodziła się w Mikorzynie (powiat koniński) w rodzinie ziemiańskiej. Aniela pobierała nauki w domu - w dworku w Mikorzynie, który pełnił w ówczesnych czasach funkcję małego centrum kulturalno-towarzyskiego, skupiającego mieszkańców z sąsiedztwa. W czasie powstania styczniowego, w które rodzina Milewskich była zaangażowana, Aniela pielęgnowała rannych w szpitalu. W powstańczych walkach zginął też brat pisarki, Celestyn. Te wydarzenia, a także relacje żołnierzy, znalazły później swoje miejsce w twórczości Milewskiej. Od 1873 roku Aniela poświęciła się pisarstwu: od 1873 często przebywała w Warszawie, skąd nadsyłała korespondencję, podróże zagraniczne (Austria, Włochy), od 1890 zam. w Mikorzynie.
Jej twórczość charakteryzowało tendencyjność i moralizatorstwo, związana była bowiem z kręgami klerykalno-ziemiańskie i wyrażała swój sprzeciw programowi warszawskich pozytywistów. Jednakże była Aniela MIlewska przychylnie nastawiona do kwestii emancypacji kobiet, a jej ostatnia powieść pt. Studentka z 1896 roku traktuje kobiecie walczącej o prawo do samodzielności.
Wybrana bibliografia:[]
Matka artysty 1871
Anna 1873
Pan Władysław 1877
Zygmunt 1878
Rozstajne drogi 1881
Pamiętnik Garbuska 1882
Złote ziarna z pól ojczystych 1882
Wojna Szwedzka 1884
Sieroca dola 1886
Na tle małego miasteczka 1886