Jarecka Gustawa (1908-1942), powieściopisarka i nowelistka, tworzyła utwory realistyczne, o tematyce życia warstw niższych, publikowała w "Nowej Kwadrydze" i "Głosie Porannym". Pochodziła z Kalisza, studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Zmarła w getcie warszawskim po kilku latach pracy w roli telefonistki i maszynistki.
Książki pisarki[]
Inni ludzie (1932)
Stare grzechy (1934)
Przed jutrem (1936)
Ludzie i sztandary (1938-39)