Jadwiga Badowska-Muszyńska(z domu Szafkowska, ur. w czerwcu 1913 w Wilnie, zm. w marcu 2007 w Poznaniu) - polska poetka, organizatorka teatrów, reżyserka słuchowisk.
Osiągnięcia[]
W Wilnie ukończyła Szkołę Teatralną ZASP oraz Studium Teatralne RWZA. Założyła tam teatr dla dzieci Bajka, w którym reżyserowała bajki i współtworzyła (wraz z mężem) kukiełki. Pracowała w gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia, gdzie m.in. reżyserowała słuchowiska. Od 1946 prze około półtora roku trudniła się rybactwem w Krynicy Morskiej. Potem pracowała przy powołaniu toruńskiego Teatru Lalek. Grała na deskach Teatru w Gnieźnie. W 1951 zamieszkała na stałe w Poznaniu. W latach 1958-1960 działała w Literackiej Grupie Niezależnych Swantewit (była też jej współzałożycielką). W tych samych latach uległa fascynacji sztuką hinduską, co zaowocowało założeniem teatru Agiwa, gdzie wystawiała własne sztuki. Pracowała także w Teatrze Marcinek w Poznaniu (była tam zarówno aktorką, literatką, plastykiem, jak i organizatorem widowni). Prowadziła do lat 80. XX wieku dziecięce zespoły teatralne Maseczka i Złoty Kluczyk oraz grupę recytatorską Talizman. Przez całe życie pisała wiersze, m.in. poświęcone Wilnu i Poznaniowi. Biegle władając francuskim, wydała w tym języku jeden tomik wierszy. Była aktywnym członkiem Polskiego Związku Esperantystów (także w tym języku
wydała tomik poetycki). Była aktywną działaczką Stowarzyszenia Polsko-Litewskiego. Często publikowała wiersze i sztuki teatralne w Misiu i Świerszczyku. Była bliską przyjaciółką Ignacego Mosia, Nikosa Chadzinikolau, Łucji Danielewskiej i rodziny Fiedlerów.
Niemal do końca swojego życia aktywnie działała w kręgach literackich pisząc wiersze, wydając kolejne tomiki poezji (z ilustracjami swojego syna, Tadeusza Badowskiego) i organizując wieczory poetyckie.
Życie prywatne[]
Ojciec - Kazimierz Szafkowski (adwokat). Matka - Anna Ignatiew (Rosjanka). Brat - Witold (zamordowany w Katyniu). Młodsza siostra - Irena. Mąż - Jan Władysław Badowski (aktor, rozwiedli się), drugi mąż - Edmund Muszyński.