Jadwiga Popowska, urodziła się w Łodzi w 1901 roku, w Poznaniu studiowała na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W dwudziestoleciu międzywojennym pracowała jako dziennikarka w „Gazecie Poznańskiej”, a później jako kierowniczka działu kultury i sztuki. Publikowała liczne wywiady z pisarzami, malarzami, aktorami i naukowcami. Równocześnie w poznańskiej prasie („Tęcza”, „Ilustracja”, „Kurier Poznański”) ukazywały się jej wiersze. W 1938 roku otrzymała nagrodę poznańskiego oddziału Związku Literatów Polskich za tom wierszy Przed nocą. W przedmowie do tego zbioru Konstanty Troczyński chwalił niepretensjonalne środki wyrazu, a także to, że poetka nie uległa tak modnemu wówczas, jak to określił, „Staffizmowi”, definiowanemu jako wprowadzanie do poezji refleksji filozoficznej. Troczyński porównywał przy tym lirykę Popowskiej do liryki Kazimiery Zawistowskiej. Jerzy Mańkowski zwracał natomiast uwagę na finezyjny warsztat poetki, lapidarność myśli, podkreślał, przenika się w zbiorze z dbałością o rym i rytm.
Jadwiga Popowska należała do czołówki kierującej klubem „Loża”, utworzonego przez trzech poetów: Wojciecha Bąka, Konstantego Troczyńskiego, Jana Ulatowskiego. „Loża” nie miała jednak prezesa ani zarządu, wywodziła się z Koła Polonistów Uniwersytetu Poznańskiego, a zebrania z referatami i dyskusjami toczyły się bardzo często w kawiarni „Duży Dobski”. To właśnie ten klub wszedł w konflikt ze Związkiem Literatów Polskich, któremu debiutujący poeci i poetki stawiali zarzut niedostatecznego interesowania się młodzieżą. Mecenasem „Loży” był profesor Mieczysław Michałkiewicz, który finansował ukazujący się od pierwszej połowy 1928 roku do początków 1929 dwutygodnik „Życie Literackie”.
Na początku II wojny światowej Popowska redagowała „Dziennik Poznański”, a jej pracę przerwało dopiero wejście wojsk niemieckich do Poznania. Okupację spędziła w Generalnym Gubernatorstwie. Od roku 1947 pracowała w poznańskiej Bibliotece Raczyńskich, w filiach na Dębcu i w Szczepankowie. Od 1956 pracowała w działach korekty w „Tygodniku Zachodnim” i „Głosie Wielkopolskim”. Od roku 1964, po przejściu na emeryturę, zajęła się porządkowaniem własnego dorobku literackiego. Zmarła w 1983 roku.
Bibliografia:
J. Popowska, Wiersze zebrane, Poznań 1981
N. Chadzinikolau, J. Mańkowski, Pisarze Wielkopolski. Informator, Poznań 1971
T. Kraszewski, Z dziejów Oddziału Poznańskiego Związku Literatów Polskich, w: Poznań w literaturze, literatura w Poznaniu, red. B. Walczak, „Kroniki Miasta Poznania” 1995, nr 4.
J. Mańkowski, Jadwiga Popowska, w: F. Fornalczyk, S. Gąssowski, J. Mańkowski, J. Ratajczak, Poznań literacki. Książki i ludzie, Poznań 1964.
B. Latawiec, Przestrzenie wierszy Jadwigi Popowskiej, „Nurt” 1976, nr 9.
K. Troczyński, Słowo wstępne, do: J. Popowska, Przed nocą, Poznań 1937.