Maria Leszczyńska-Mittelstaedt (1895-1974), powieściopisarka.
Uczyła się na tajnej pensji Tekli i Anieli Suszyńśkich w Poznaniu; po 1910 z rodziną mieszkała w Lisewie w województwie konińskim. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Warszawskim i w końcu Poznańskim, gdzie uzyskała magisterium. Przedwojenne koleje jej życia wiązały ją nieustannie z Lisewem i Wielkopolską. Po wybuchu II wojny światowej przeprowadziła się w okolice Tarnowa, gdzie osiadła do końca życia, pracując jako nauczycielka.
Autorka powieści i opowiadań, m.in. Tańczące siostry (1927), Wielkie niepotrzebne (1929), Bratowa z kabaretu (1932), Frateco (1935), Kwatera kaktusów (1938), Baśń o nowej ojczyźnie (1970), Za różanym żywopłotem (1992).