Poetka Helena Gordziej urodziła się w Poznaniu. Po maturze podjęła pracę w
administracji państwowej. Ponad trzydzieści lat przepracowała w
różnych wydziałach Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. Za prace w tej
instytucji otrzymała branżowe odznaczenia i nagrody.
Debiutowała wierszami w "Gazecie Poznańskiej" w roku 1970. Pierwszy
tomik poetycki "Odchodzące pejzaże" ukazał się w 1979 roku.

Wiersze Heleny Gordziej znajdują się w "Antologii Tysiąclecia" IRBIS
(1998) oraz w innych antologiach, a także w podręcznikach szkolnych.
Jej poezja jest przetłumaczona na języki obce: czeski, grecki,
niemiecki, rumuński, serbsko- chorwacki i ukraiński.
Jest laureatką licznych nagród. Między innymi: Funduszu Literatury, XV
Międzynarodowego Listopada Poetyckiego, Międzynarodowego Kongresu
Poetów w Lublinie, Nagrody im. Jana Kasprowicza.

Bibliografia[]

Między nowiem a pełnią" (1983), "Spragnione źródła"
(1985), "Sercem przy ziemi" (1986), "Wierność wahadła" (1987), "Siejba
milczenia" (1988), "Sługi rozdroży" (1990), "Po stronie słońca"
(1991), "Kredą i cierniem" (1991), "Szczony i pindy od Chwaliszewa do
Wildy" (1991), "Kształty chwil" (1992), "Wchodzę w wiersz" (1993),
"Narastanie krzyku" (1994), "Przedsionek milczenia" wybór (1995), "W
obecności gwiazd" (1995), "Tętnice wiosen" (1995), "Dojrzewanie
czerni" (1996), "Sławni w wierszach" (1996), "Koleiną czasu" (1997),
"Witraże godzin" wybór (1998), "Dekalog jutra" (1998), "Liturgia
samotności" (1999), "W obnażonym sadzie" (2000), "Skazani na mrok"
(2000), "Zanim zgaśnie dzień" (2001), "Dzień w kolorze piasku" (2002),
"Czciciele nowiu" (2002), "Wariacje schodzącej planety" (2003), "W
matni horyzontu" (2003), "Mszał widnokręgu" (2004), "Trzeźwy ból"
(2005), "Ponaglanie świtów" (2005).