Formuła Wielkopolskiego Słownika Pisarek generuje wiele problemów metodologicznych, które dotyczą anachroniczności badań, tradycji sporządzania notek biograficznych, badania dokumentów archiwalnych, wielojęzyczności, zasad doboru pisarek oraz zmieniających się granic regionu. Przeszkodą w jego realizacji jest także rozległy obszar badań i brak środków finansowych.
Nie bez znaczenia jest także świadomość pewnej anachroniczności formuły słownika. Zdajemy sobie bowiem sprawę, że podobne badania na szeroką skalę były prowadzone w krajach zachodnich we wczesnych latach siedemdziesiątych i wiązały się z potrzebą przywracania pamięci o twórczości kobiet w ramach tzw. herstory, czyli historii kobiet. W Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych w krytyce feministycznej szeroko dyskutowana była formuła „literatury kobiecej”, jednak w jej obrębie nie wypracowano jednoznacznych zasad doboru tekstów literackich. Pozostaje nam więc przyjąć ogólne założenie, że badając twórczość kobiet interesuje nas nie tyle ich płeć (jakkolwiek rozumiana), lecz kulturowe konsekwencje przynależności do „drugiej płci”, czyli wielowiekowe wykluczenie kobiet z działalności społecznej i artystycznej, brak dostępu do edukacji, zależność finansowa i trudności z podjęciem pracy zawodowej. Wszystkie te elementy zadecydowały o nikłym wpływie pisarek na kształt życia literackiego Wielkopolski.
Zależy nam także na tym, by nałożyć na tę siatkę problemową kwestie związane z pochodzeniem społecznym oraz przynależnością etniczną/narodową i rozmaite ograniczenia związane z publikacją tekstów natury prawnej (zwłaszcza w okresie zaborów). Zdajemy sobie także sprawę z tego, że w pisarki regionalne często reprodukowały patriarchalne, etniczne i narodowe stereotypy, czyli nie zakładamy, że pisanie z pozycji marginesu głównego nurtu będzie wywrotowe, emancypacyjne i pełne tolerancji. Istotny w takich sytuacjach będzie dla nas kontekst – historia powstania tekstu literackiego, środowisko, przynależność klasowa.
Przyjęte przez nas założenia metodologiczne sprawiają, że nie zamierzamy budować wspólnej i jednorodnej kompozycji hasła. Interesuje nas indywidualne spotkanie z tekstami pisarek, eseistyczność, różnorodność stylistyczna i spersonalizowane interpretacje. Zależy nam na tym, by zachować indywidualny styl autorki lub autora hasła, nie ograniczać go ani formułą koniecznych danych biograficznych, ani bibliograficznych. Dowolność ta wiąże się z problemem, z którym boryka się od lat krytyka feministyczna, czyli kwestią wypracowania takiego warsztatu badawczego, który uwzględniłby współistnienie sfery publicznej i prywatnej, pozwalał opisać twórczość kobiet i ich wybory życiowe bez uciekania się do stereotypów kulturowych.
Wiele z tekstów artystycznych pisanych przez kobiety nigdy nie zostało opublikowanych, natomiast badanie materiałów archiwalnych wymaga szczególnej ostrożności i wielu zawodowych kompetencji. Zdajemy sobie sprawę z trudności w ustaleniu jaka część twórczości nie została rozpowszechniona, dlatego zakładamy, że praca nad słownikiem musi uwzględniać możliwość weryfikacji haseł, uzupełnianie ich o nowe informacje. Jednocześnie chciałybyśmy nawiązać współpracę z działami zbiorów specjalnych (np. Ośrodek Dokumentacji Wielkopolskiego Środowiska Literackiego w Bibliotece Raczyńskich), z muzeami pisarek (np. z Muzeum Marii Dąbrowskiej w Russowie), z archiwami państwowymi, stowarzyszeniami (np. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich), a także z domami kultury i zaprosić te organizacje do włączenia się do projektu.
Kolejne wyzwanie dla budowania słownika stanowi wielojęzyczność pisarek wielkopolskich, zwłaszcza pisarek niemieckich i żydowskich (piszących w jidysz), a to oznacza konieczność promocji naszego projektu w Niemczech oraz podjęcie współpracy z badaczkami i badaczami kultury jidysz. Zdajemy sobie sprawę, że hasła w słowniku powinny zostać przetłumaczone np. na język angielski nie tylko w celu rozpowszechnia wyników naszych badań, ale także dlatego, by odtworzyć wieloetniczną kulturę regionu i efektywnie współpracować z ośrodkami badawczymi w Niemczech.
Chciałybyśmy, aby formuła słownika była wielostronna i nie ograniczała miłośniczek i miłośników Wielkopolski, dlatego nie narzucamy zasad doboru pisarek, ich związki z regionem nie muszą być ścisłe ani dokładnie udokumentowane. Projekt naszej mapy regionu musi być negocjowany ze zmieniającymi się historycznymi granicami i obszarami wpływów.
Po kilkuletnich (bezskutecznych) poszukiwaniach wsparcia finansowego dla naszego projektu oraz najlepszej formuły rozpowszechniania wiedzy na temat piszących kobiet w Wielkopolsce, zdecydowałyśmy się nawiązać współpracę z założycielami wikipedii.